Geçtiğimiz günlerde Konya’da yaşanan bir olay toplumun vicdanını derinden sarstı. Yarı çıplak bir şekilde muayeneye giden hastaya, “Ben teşhircileri muayene etmem” diyerek tepki gösteren bir doktor hakkında soruşturma açılmış! Aslında burada sorgulanması gereken doktor değil, toplumun gözünün içine baka baka hayâyı, edebi, değerleri çiğneyen teşhircilik yapanlardır. Peki gerçekten de açılıp saçılmak “özgürlük” müdür, yoksa değerlerimizin sessizce çürüyüşünün bir yansıması mı?

Bugün toplumda “teşhircilik” neredeyse normalleşmiş durumda. Sokakta, sosyal medyada, ekranlarda… Gençlerin kendi bedenini adeta bir teşhir aracı olarak görmesi, bireysel bir tercih olmanın ötesinde, daha derin bir toplumsal kırılmayı işaret ediyor. Özellikle dijital çağın sunduğu görünürlük imkânları, gençleri kısa vadeli beğeniler uğruna uzun vadeli ruhsal yaralarla karşı karşıya bırakıyor. Bir anlık ilgi için atılan adımlar; ileride pişmanlık, özgüven kaybı, değersizlik hissi ve psikolojik kırılganlıklara dönüşebiliyor.

Gençlerin bu eğiliminin arkasında aidiyet arayışı, görünür olma isteği ve beğenilme ihtiyacı yatıyor. Bu duyguların kontrolsüz yönlendirmesi, onları mahremiyetlerini hiçe saymaya, kişisel sınırlarını ortadan kaldırmaya hatta kendi kimliklerini tehlikeye atmaya sürüklüyor.

Aslında yalnızca bireysel değil, aynı zamanda toplumsal sonuçları olan bir........

© Doğruhaber