Türkiye, tarihi boyunca birçok kırılma noktası yaşadı. Darbeler, muhtıralar, ekonomik krizler ve son yıllarda yaşanan terörle mücadele süreci, ülkenin toplumsal ve siyasal hafızasında derin izler bıraktı. Ancak son dönemlerde, özellikle terörün büyük ölçüde kontrol altına alınması ve Türkiye’nin kendi iç gündemine daha fazla odaklanma imkânı bulmasıyla birlikte, artık daha yapısal ve kalıcı adımların zamanı geldiğine dair ortak bir kanaat oluşmuş durumda. Bu bağlamda gündemin en sıcak başlıklarından biri de yeni anayasa meselesidir.

1982 Anayasası, 12 Eylül darbesinin ardından hazırlanmış ve bir askerî rejimin izlerini taşıyan, otoriter bir metin olarak ülke yönetimine yön vermeye çalışmıştır. Sağcısıyla solcusuyla, muhafazakârıyla liberal kesimiyle hemen herkesin ortak noktada buluştuğu belki de nadir konulardan biri, bu anayasanın artık Türkiye'yi taşıyamadığıdır. 82 Anayasası, darbeci askerlerin kaleminden çıktığı için meşruiyet problemi hiçbir zaman tam olarak aşılamamıştır.

Bugün geldiğimiz noktada, artık bu ülkenin sivil bir anayasa ile yönetilmesi gerektiği konusunda neredeyse kimsenin ciddi bir itirazı yoktur. Ancak, anayasanın nasıl yapılacağı, neleri kapsayıp neleri dışarıda bırakacağı konusunda ciddi fikir ayrılıkları bulunmaktadır. Özellikle ilk dört madde, yani devletin şekli, Cumhuriyetin nitelikleri, Atatürk........

© Doğruhaber