Bu yazı, İran ve İsrail arasındaki çatışmalara yalnızca siyasi ya da askeri bir cepheden değil; algı, iletişim ve stratejik anlatı boyutundan bakmak üzere kaleme alındı. Çünkü günümüz dünyasında artık savaşlar yalnızca silahlarla değil, kelimelerle, kurgularla yürütülüyor. Bu çalışmada amaç; olup biteni sadece haber gibi aktarmak değil, tarafların hangi dille, hangi zeminde ve hangi amaçlarla ses verdiğini anlamaya çalışmak oldu.

Hazırsanız başlıyorum!

Caydırıcılığın Yeni Cephesi: İran–İsrail İletişim Savaşı

İran ve İsrail arasında yükselen gerilim, yalnızca füze atışları ya da hava saldırılarıyla sınırlı değil; bu iki devlet, kamuoyu gözünde "haklı" ve "meşru" görünmek için eş zamanlı bir PR savaşı da yürütüyor. Bu savaş, uluslararası ilişkilerin bildik sert güç unsurlarından çok, “iletişim gücü” üzerinden şekilleniyor. Çünkü günümüz dünyasında artık yalnızca güçlü olan değil, inandırıcı olan da kazanıyor.

İran’ın Saldırı Amacı: Güç gösterisi mi, stratejik mesaj mı?

İran’ın İsrail’e yönelik saldırısı, ilk bakışta tepki gibi görünse de, ardında çok katmanlı stratejik hedefler barındırıyor. Bunlardan ilki, İran’ın bölgesel liderlik iddiasını yeniden pekiştirme çabası. Filistin meselesi üzerinden şekillenen dini/siyasi söylem, İran’a Şii dünyada “mazlumun hamisi” rolünü yüklerken, aynı zamanda Arap sokağında da sempati üretme imkânı sağlıyor. Ancak mesele sadece duygusal değil: İran, bu çıkışıyla Suudi Arabistan’a karşı ideolojik bir üstünlük kurmak, Lübnan, Suriye ve Yemen’deki vekil güçlerini aktif tutmak istiyor. Bu strateji; PR, güvenlik algısı, jeopolitik rekabet ve mezhepsel liderlik unsurlarını bir arada taşıyor.
İç politika açısından ise, ekonomik kriz ve rejim karşıtı protestolarla sarsılan İran, dış tehdidi öne çıkararak içerideki bütünlüğü sağlama arayışında. Bu klasik bir kriz PR refleksi: Dış düşman yarat, içerideki sesleri bastır.

İsrail’in Karşı Duruşu: Mağduriyetin iletişim gücü

İsrail, tarihsel olarak kendini sürekli bir tehdit altında göstererek,........

© Dizi Doktoru