Her sabahın doğuşuyla birlikte, yeni bir gün başlarken, aslında hayatımızın bir sayfası daha kapanır. Yeni bir güne "Bismillah" derken yaptığımız ilk iş, düne ait olan takvim yaprağını koparmak olur. Günler, aylar, yıllar; hepsi ardı ardına sıralanırken, her yaprakta bir anı, bir his, bir yaşanmışlık saklıdır. Takvim yaprakları birer birer koparıldığında zamanın ne kadar acımasız bir şekilde geçtiğini hatırlatıyor biz insanoğluna. Ellerimizle, gözlerimizle, idrakimizle bu geçişe hükmedemeyiz. Ve anlarız zamana hükmedilemeyeceğini.

Zaman, biz insanoğlunun en değerli hazinesi; hem kaçınılmaz hem de geri getirilemez…

Necip Fazıl Kısakürek'in o unutulmaz dizelerinde olduğu gibi, "Saatler işledi; takvim yaprakları uçuştu ve her şey yine unutuldu." Hayatın geçiciliğini ve unutulmanın kaçınılmazlığını ne güzel anlatır bu sözler. Zaman, her şeyi silip süpürürken, geride bıraktığımız hayır namına yaptığımız iyiliklerin izleri kalır. Zaman geçtikçe, iyilikler unutulmaz ve kalıcı izler bırakır.

Tıpkı Kur'an-ı Kerim'deki Asr Suresi'nde belirtildiği gibi, "Asra yemin........

© Diyanet Haber