İnsanoğlunun aç olanı, ne yazık ki, midesi değil gözüdür.

Karnı bir tas çorbayla, birkaç dilim ekmekle rahatlıkla doyan insan midesi bir yana; gördüğü her şeye gözünü düşüren, doyma bilmeyen insan gözü bambaşka bir yana.

İnsanın karnını kolayca doyurabilirsiniz ama gözü açsa işte onu doyurmak çok güçtür.

Bu, biriktirme hastalığı, tamahkârlık ve açgözlülüğün ta kendisidir.

Bu hastalıklı ruh hali, ruhsal bir boşluğun tezahürüdür; hiçbir maddi zenginlik bu manevi çöküntüyü onaramaz.

Bu durum, dünyanın ruhuna bir zehir gibi yayılıyor.

Modern çağın tüm imkanlarına rağmen, insanın bitmek bilmeyen hırsı, yeryüzünün kaynaklarını tüketiyor ve bu trajediyi beslemeye devam ediyor.

Bu yıkıcı döngü, bizi her geçen gün biraz daha insanlığımızdan uzaklaştırıyor.

Bugün........

© Diriliş Postası