Düşünmek, düşünmeyi sağlayacak birikimi edinmek, bu birikimin verdiği dünyaya bakışla gördüğünü, öğrendiğini, duyumsadığını sergilemek yaşamın insana yüklediği bir görevdir.

Bu görevini; düşünerek, kendisi olarak, yeteneklerini geliştirerek, öğrenerek, vicdanlı olarak, aklını ve elini kullanarak, korkuyu yenerek, karşı çıkma cesareti göstererek, başkaldırarak, eyleme geçerek özgürleşir ve insan olur insan.

Küresel emperyalizmin işbirlikçi egemenleri aracılığıyla yoksullaştırıp sadaka toplumuna dönüştürerek çaresizliğe sürüklediği toplumlara boyun eğdirmek için ırkçı, dinci öğelerle amansızca saldırdığı günlerde, “ulus devlet” yerine kendisine teslim olan yöneticilerin yönettiği ülkelerin dayatıldığı BOP’a Ortadoğululaştırma, ümmetleştirme eklendi.

Bu gidişle insan yalnızlaşıyor, bunalıyor, insan olmaktan çıkıyor.

Tanpınar’ın Mahur Beste romanındaki şu sözleri sosyal medyada sıkça paylaşılıyor:

“Sen bir medeniyetin iflası nedir, bilir misin?.. İnsan bozulur, insan kalmaz; bir medeniyet insanı insan yapan manevi kıymetler manzumesidir. Anlıyor musun şimdi derdin büyüklüğünü?.. Cahilsin; okur, öğrenirsin. Gerisin; ilerlersin. Adam yok; yetiştirirsin, günün birinde meydana çıkıverir. Paran yok; kazanırsın. Her şeyin bir çaresi vardır. Fakat insan bozuldu mu, bunun çaresi........

© Cumhuriyet