Geçen akşam boş bekleyen dolmuşa binip şoförün yanındaki koltuğa oturmuştum. Şoför, tahminimce 60lı yaşlarının başında bir adamdı. Benden sonra nereyse arka arkaya yaş ortalaması 16 bile etmeyen 3 genç oğlan binip "abi bir öğrenci" diye paralarını uzatıp oturdular gayet saygılı. Şoför ilkinden itibaren başladı fasılasız, ters bir tavırla uzattıkları paraları alırken söylenmeye mırmır, sesini içine göme göme: "Valla billa zararına çalışıyoruz..", "Öğrenciymiş, oğlum siz nereden çıkıyorsunuz lan bu tatilde!", “hoffff, pöffff!!!" Her bir gence böyle söylendi. “Derdi neydi?” diye sorarsanız, söyleyeyim. Bütün meselesi dolmuş ücretindeki tam-öğrenci arasındaki 10 liralık farktı. (Tam: 30 Öğrenci: 20) Dayanamadım, vırvırı dırdırından sol kulağımı çürüten adama çıkıştım sonunda zar zor sinirimi bastırmaya çalışan müstehzi, titrek bir tebessümle, "Niye bu kadar söylendiniz ki? Çocuklar öğrenci gerçekten her hallerinden belli" dedim. Bana, “Bazıları öğrenci olmadığı, çalıştığı halde öğrenciyim diyor” gibi bir karşılık verdi… (!!!) Dedim, "Ne fark eder? Her halükarda çocuk, genç daha onlar. Etleri butları ne ki, aldıkları kuş kadar bir harçlık..". Böyle söyleyince bir an duraksar gibi oldu; ama tabii ama anlamasını beklemedim hırtın. Başka ad hominem’lerle kendini haklı çıkarmaya çalıştı. Yaşadığımız ekonomik güçlüklerin ve darboğazın sorumlusunun, suçlusunun gençler olmadığını söyleyip susmasını sağladım. Arkada oturan o delikanlılardan biri o sırada "Abi sorun 10 liraysa bu kadar seni sıkan vereyim geri" diyordu…

Bizzat tanıklık........

© Anayurt