Yolsuzluk, kamu görevlilerinin kamusal yetkilerini maddesel ya da maddesel olmayan özel amaçları için yasal düzenlemelere aykırı bir biçimde kullanmaları olarak tanımlanmıştır.

Siyasi yolsuzluk, hükümet yetkilileri veya bağlantılarının gayrı meşru özel kazanç için güçlerini kullanmasıdır. Yolsuzluk biçimleri çeşitlilik gösterir ancak rüşvet, lobicilik, gasp, kayırmacılık, nüfuz ticareti, rüşvet ve zimmete para geçirmeyi içerebilir. Yolsuzluk, uyuşturucu kaçakçılığı, kara para aklama ve insan ticareti gibi suç teşebbüslerini kolaylaştırır ancak bu faaliyetlerle de sınırlı değildir.

Yolsuzluğun yaygın olduğu ülkelerde ekonomi büyük ölçüde zarar görmekte ve sosyoekonomik kalkınma sekteye uğramakta, toplumsal değerler allak bullak olmakta.

Yolsuzluklar için yetkililer ilk önce ülkede alt yapıyı hazırlarlar. Bunları sıralayacak olursak,

1-Karar alma mekanizmaları tek elde toplanır.

2-Hesap verme ve şeffaflık ilkeleri işlevsiz hale getirilir.

3-Yargı bağımsızlığı ortadan kaldırılır. Üstünlerin hukuku ilkesi uygulanır.

4-Devletin denetim mekanizmaları siyasi olarak yönlendirilir.

5-Kamu kaynakları, kişilere menfaat için peşkeş çekilir.

6-Yolsuzluğu önleyici yasalar sınırlandırılır.

7-Liyakatsızlık, nepotizm ve partizanlık üzerinden kamu ve bürokrasi........

© Akasyam