Geçen yıl İngiltere’de düzenlenen festivallerle ilgili makalemde aşağıdaki paragraf vardı:

1980’li yıllarda düzenlemeye başladığımız festivaller TDK’nin festival tanımlarından biri olan “düzensiz toplantı, curcuna” olarak süregelip gitmektedir. 2017 yılından beri büyük kalabalıkların katıldığı curcunalar düzenlenmektedir.

2023 ve 2024 yıllarında İngiltere Kıbrıs Türk Dernekleri Konseyi tarafından düzenlenen festivale katıldım. Geçen hafta düzenlenen festivale katılmadım, çünkü geçen yıl görmüştüm ki bu festivaller artık festival olma niteliğinden çıkmış ve açık açık politik amaçlara alet olmaya başlamıştı. Bu yıl yapılan festival bu gerçeği çok daha bariz bir şekilde gözler önüne serdi. Bu sadece benim gözlemlerim değil. Sosyal medyada festival ile ilgili yorumlara bir bakarsanız bunu anlayabilirsiniz. Festivale katılan bağımsız görüşlü kişilerle uzun uzun sohbet ettim. Birçokları gelişen durumdan hoşnutsuz, endişeli. Katılım sayısının giderek düşmesi bunun göstergesi. Ayrıca tüm medya haberlerinde festivalin içeriğinin değil de siyasetçilerin konuşmalarının öne çıkması artan endişelerimizi haklı çıkarmaktadır.

Konsey, samimi amaçlarla başlattığı bu olumlu toplumsal etkinliği maalesef siyasetçilerin partisel amaçları uğruna kullanmalarına izin vererek festivallerin ölüm fermanına imza atmış oldu.

Bu yazımda amacım uzun uzun festivalin eleştirisini yapmak değil. Konu ile bağlantılı başka bir duruma değinmek istiyorum:

Geçtiğimiz günlerde gazete başlıklarından haykıran bir haber şöyle: “Sibel Tatar’ın Girişimiyle İngiltere’deki Türk Okullarına Destek Verilecek: Cumhurbaşkanı Ersin Tatar’ın eşi Sibel Tatar’ın girişimleriyle İngiltere’deki Türk Dili ve Kültür okullarına kira, kitap, video ve tanıtım desteği sağlanacağı bildirildi.” Sibel Tatar ve Kıbrıs Vakıflar İdaresi Genel........

© Açık Gazete