İnsan oğlunun fıtratında ve yaşam gayesinde mutlakla bir inanç olgusu vardır. Bunun en önemli ve ana temelinde ölüm korkusu ve öldükten sonraki yaşam kaygısı yatmaktadır. İnsanlar bilmediği, görmediği ve sadece anlatılan bir şeye inanmaktadırlar. Bu nedenle bilgi arttıkça inançlar azalmaktadır. Fakat İnsanoğlu yaratılıştan bu zamana kadar mutlaka inanacak, tapınacak bir güçte karar kılmıştır. İnsan zekâsı ve onun üretmiş olduğu bilim, daha yaradılışın sırlarını çözebilmiş değildir. Bilginin en üst noktasına ulaşan beyinler bile, mutlaka yaratıcı bir gücün olduğuna inanmaktadır.

İnanç sığınılacak limandır. Üzüntüde de sevinçte de Allah kelimesi dilimizden eksik olmaz. Sevincimizde; “Allah'ım sana şükürler olsun” Hasta oluruz; Allah'ım şifa ver.” Kötülük görürüz; “Allah’ından bul.” Hakkımız gasp edilir; Allah görüyor.” Doğal afetlerde “Allah'ım sen bizi koru.” Haksızlıklara; “Allah'ın........

© Yeşilgiresun