Bir ülkenin kalkınmasını ölçmek için çoğu zaman ekonomik veriler, büyüme oranları, sanayi yatırımları ya da dış ticaret rakamları masaya yatırılır. Oysa bu göstergelerin arkasında, görünmeyen ama son derece etkili bir aktör vardır:
· Sivil toplum örgütleri…
Onlar, demokrasinin nefes borusu, sosyal dayanışmanın taşıyıcısı, kalkınmanın görünmez kahramanlarıdır.
Bugün gelişmiş ülkelere bakıldığında ortak bir gerçek karşımıza çıkar:
· Güçlü bir sivil toplum…
Çünkü devletin yetişemediği, özel sektörün görmezden geldiği alanlarda çoğu zaman “sivil inisiyatif” devreye girer.
Eğitimden sağlığa, çevreden insan haklarına, afetlerden kültürel mirasa kadar hayatın her alanında, sivil toplum örgütleri toplumu harekete geçirip bilinçlendirir. Gönüllü emeği ekonomik bir değere dönüştürür…
Kalkınma yalnızca ekonomik büyüme değildir; aynı zamanda toplumsal gelişimdir… Sivil toplum örgütleri kalkınmanın sosyal boyutunda belirleyici bir rol üstlenmiştir…
Bir köy okuluna kütüphane kuran gönüllüler, bir çevre derneğinin doğayı koruma mücadelesi, bir kadın örgütünün eşitlik için verdiği çaba… Bunların her biri, ülkenin sosyal sermayesini artırır. Sosyal sermaye dediğimiz şey de, güven, dayanışma ve ortak hedeflere yönelme kapasitesidir. Bu da ekonomiye kıyasla daha kalıcı bir kalkınma unsurudur…
Sivil toplum örgütleri aynı zamanda demokrasinin en canlı laboratuvarıdır. Demokrasinin okuludur… İnsanlar burada tartışmayı, fikir üretmeyi, ortak karar almayı öğrenir. Bu deneyim, ülkenin demokratik kültürünü derinleştirir…
Güçlü sivil toplumların olduğu ülkelerde, devlet tek başına karar vermez… Halkın sesi örgütler aracılığıyla duyulur. Bu da daha katılımcı, daha şeffaf ve daha adil bir yönetim anlayışını besler…
Kalkınmanın Görünmeyen Motoru
Sivil toplumun yaptıklarını yalnızca basit bir “gönüllülük faaliyeti” diye sınırlayıp geçemeyiz…
STK'lar ciddi bir ekonomik aktördür. Şu anda

© Yeşilgiresun