Güzellik onu gören gözle mi ilgilidir yoksa nesnel bir şey midir? Ortak mutabakat taşıyan güzellik nitelemelerimiz olmasaydı doğru olurdu bu. Çoğunluğun çok güzel bulduğunu itici bulanlar da var elbette, çoğunluğun çirkin bulduğuna gönülden bağlananlar olduğu gibi. Bir zamanlar çok güzel bulduğun, kalbine sığdıramadığın bazı nedenlerle sonradan itici de gelebilir sana. Bazı kişiler ya da nesneler çok yüzlüdür. Farklı bir ışık altında güzel ama birden çirkinleşiveren şeyler. Mutluyken çiçek açıp kederle solan insanlar vardır. Masallar, efsaneler bile anlatır bunu. Bir bakış değince çirkinleşen güzeller güzeli prenses, haftanın bir günü bir göz bakarsa deniz kızına dönüşen kraliçe.

Dorian Gray’in portresi geliyor aklıma. Işıl ışıl bir genç adamın masumiyetini yitirdikçe başka birine dönüşebilmesi… Bire bir yaşadım bunu. Gönülçelen bir güzelliğin ilgiyle şımararak, savruluşlarla hırpalanıp aşınmasını… Güzellik ne olursa olsun bakanlar tarafından atfedilen bir özellik. Köstebeğin aşık olup yer altına kaçırdığı parmak kız diğer böcekler tarafından çok çirkin bulunur. “Antenleri bile yok bunun. Ne kadar da çirkin” derler.

Güzellik peşinde koşan sanat bir dönemde buna itirazını yükseltiyor. Güzellik banallaşıyor hatta. Güzel olan sanattan çok zanaata yakıştırılıyor. Kusursuz güzellik arayışı nesneye kitsch görüntüsü veriyor. Kavramsal sanat........

© Yeni Düzen