Ne güzel şey şu futbolda bazen tarihin tekerrür etmesi…

Yıllar boyu “Alman disiplini”, “İtalyan düzeni”, “Portekiz ekolü” “Brezilya Sambası” diye diye, kendi çocuklarımızı kulüplerin kapısından içeri sokmaz hale gelmiştik.

Ama işte, yıllar sonra tablo değişti:

Galatasaray’da Okan Buruk, Beşiktaş’ta Sergen Yalçın, Trabzonspor’da Fatih Tekke…

Sanki çocukluk kahramanlarımız büyümüş, eve dönmüş gibi.

Okan hocayı görünce hâlâ o 96’daki minik ama inatçı sağ beki görüyoruz;

Sergen sahanın kenarına çıkınca “şimdi kesin bir sihir yapar” diye bekliyoruz;

Fatih Tekke’nin Trabzon kulübesinde oturuşu bile “bu şehir benim” diyor zaten.

Üçü de o kadar “bizden” ki…

Hani soyunma odasında çay demleseler kimse........

© Yeni Birlik