1. Yorum: Mehdî’nin ilminin kuşatıcılığından dolayı konuşamazlar—muarızları kastediyorum—âdeta ebkem olurlar.

2. Yorum: Mehdî olduğu zaman Deccâl da olur ve onun için zaten başları kesilir demektir. Zaten öyle de olmuş. Evet, o zaman Said olarak konuşan birisi vardır ve binlerce mahkemeden beraat alıp, mazlumların sesi olarak zâlimlere karşı konuşup meydan okumuştur. Diğer hocalar; çok azı müstesna, maalesef figüranlık yapmıştır. Bu mevzu hakkında birkaç hadis daha:

1. “Ümmetimden iki adam gelecek, bunların biri vehbî ilim ve hikmete mazhardır. [‘Vehb’ kelimesinin ebcedi 13, yani Mehdî’ye işarettir.] Öbürü ise ‘ğaylân’ öyle bir şer ve belâdır ki, emsali yoktur [Onun da riyazî değeri 1928-1930 eder] ve ümmetin üzerine onun fitnesi şeytandan daha eşeddir.”2

2. “Said fitnelerden korunmuştur, korunmuştur” diye önemine binaen üçüncü tekrardan sonra “o sakalsız Said”dir. Fitnelere mübtelâ olur da sabreder. Ona müjdeler, onu bu hâle düşürenlere de yazıklar olsun”3 denmektedir. Bu isme fiil manası vererek; “mutlu olanlar sakalsızlar” deme komikliğine düşmektense haklıya hakkını vermek gerekir. Evet, sen Said’e mutlu manası verirsen bu denklemin sonucu senin........

© Yeni Asya