Risale-i Nur’da anneye, “şefkat” kavramı üzerinden bakılmıştır. Annedeki şefkat, sadece bir duygu değil, Allah’ın “Rahîm” isminin en parlak ve en lâtif yansımasıdır.

Üstad Bediüzzaman, en inatçı bir inkârcıyı bile susturacak delillerden birinin “anne şefkati” olduğunu söyler. Karşılıksız, beklentisiz, fedakârlığın en ileri mertebesindeki bu duygu, kâinatta var olan sonsuz bir merhametin (rahmaniyetin) varlığına en kesin hüccettir. Bu yönüyle anne, sadece bir çocuk dünyaya getiren değil, aynı zamanda varoluşsal bir hakikatin canlı bir delilidir.

Risale-i Nur’a göre çocuğun ilk medresesi, annesinin kucağıdır. Çocuk, ilk iman dersini, Allah sevgisini, merhameti, ahlâkî değerleri annesinden alır. Annenin fısıltıları, ninnileri ve davranışları, çocuğun ruhuna nakşedilen ilk ve en kalıcı manevi tohumlardır. Bu yüzden bir annenin saliha olması, bir milletin geleceği için en büyük yatırımdır.

© Yeni Asya