Kapısını çaldığı yargıçlardan birincisi, “Avukat Bey, duruşma günü veremem, ama gömleğinizin düğmesi kopmak üzere, isterseniz yardımcı olayım der.”

Şaşkın Avukat, ikinci yargıcın kapısını çalar. İkincisi yargıç, “Avukat Bey, duruşma günü veremem, ama ayakkabılarınızın tamire ihtiyacı var gibi görünüyor, isterseniz yardımcı olayım der.”

Son çare üçüncü yargıcın kapısını çalan avukat burada da umduğunu bulamaz. Üçüncü yargıç da “Avukat Bey, duruşma günü veremem, ama kolunuzdaki saati elden geçirebilirim isterseniz der.”

Burası nasıl bir adliye böyle diyen avukat tam dışarı çıkmak üzereyken, adliyenin hizmetlisi elindeki süpürgeyi bırakarak avukatın yanına koşar ve “buyurun Avukat Bey, ben size duruşma günü vereyim” der ve duruşma defterini açarak avukata duruşma günü verir.

Hizmetli işini bitirince avukatın merakını giderir: “Avukat Bey, ihtilâlden önce bu gördüğünüz hâkimlerden........

© Yeni Asya