İnsanın konuşuyor olması, sadece bir iletişim vasıtası değil, aynı zamanda ruhun ve niyetin dış dünyaya yansımasıdır. Ağzımızdan çıkan her kelime, bir dua, bir yöneliş, bir kader tohumu olarak kâinatta yankılanır. Bu yüzden, Peygamber Efendimiz’ in (asm) “Ya hayır söyleyin ya da susun” emri, yalnızca ahlâkî bir öğüt değildir.

M. İbni Arabî’ye göre kelimelerin dili ve enerjisi vardır. Söz, sadece ses değil; niyetin, ruh halinin ve inancın bir yansımasıdır. Kelimelerle düşünür, kelimelerle inanır, kelimelerle dua ederiz. Onlar, ruhumuzdan çıkar ve hayatımızın tarlasına tohum olarak ekilir.

Kelimelerin bu gizemli ve şekillendirici gücünü anlamak için en muazzam rehber ise Kur'ân-ı Kerîm'in "en güzel kıssa" olarak tanıttığı Hz. Yusuf’un (as) hayat yolculuğudur: "Kıssa" kelimesi, sadece bir hikâye değil, “iz sürmek, peşinden gitmek” anlamını taşır.

Hz. Yusuf’un yaşadıkları, bize sözün kaderle olan derin bağını anlatır. Hz. Yakup (as), oğlu Yusuf’u kardeşleriyle göndermek istemediğinde, “Korkarım ki onu kurt yer” demişti. Bu söz, bir babanın masum endişesiydi, ancak kaderin cilvesiyle kardeşleri Yusuf’u........

© Yeni Asya