O, çoğu zaman fısıltıyla yürür. Bazen bir kahve masasında şakaya sızar, bazen bir bürokratik kararın satır arasında gizlenir. Ve çoğu zaman… kötü insanlar değildir kötülüğün en maharetli taşıyıcıları; iyiliğe sessiz kalanlardır.

İnsanlar kolayca damgalar. “O kötü biri.”

Ne rahatlatıcı bir cümle, değil mi? Karşısına duvar örersin, üzerine etiket yapıştırırsın, içini hiç merak etmeden uzağa itersin.

Ama gerçek şu ki; hiçbir insan tamamen kötü değildir. Onlar da bir zamanlar birini sevmiş, bir çiçeğe su vermiş, bir çocuğu güldürmüş olabilir.

Kötülük… çoğu zaman, bir zamanlar iyiliği denemiş ama sonra pes etmişlerin........

© Yeni Asya