Bugün güneşin gurubu bir başkaydı. Sanki “Ben izn-i ilahi ile yarın yine geleceğim. Fakat sizler sabaha çıkar mısınız bilmem” der gibi göz kırpıyordu. Biz de kaç seneler hep böyle akşamları veda edip giden güneşi seyrederken kaç seneler bizi beraberce sabah ölüme benzeyen uykudan uyandırıp ömür sermayesine günler ve seneler ekleyen Allah'a şükrettik. Baktık ki 1978 10 Eylül'ünün üzerinden tam kırk yedi sene geçivermiş. Evlendiğimizde Horasan'da ilkokul öğretmeni, Erzurum'da üniversite öğrencisi, akşamları bazan medresede, bazan Kırık Köyü'nde Nur derslerinde talebe idik. Dünya umurumuzda bile değildi. Üniversiteye bile beş sene öğretmenlikten sonra gitmiştim. Risale-i Nur'dan Ayet-ül Kübra, vb. konularda uzmanlaşmam için meşveret kararıyla tıpa girebilecek bir puanla coğrafyayı (fizikî coğrafya) tercih edip okumuştum. Para kazanmak aklımızın köşesinden bile geçmemişti. Salihli'de bir ilk olarak eşimin de........

© Yeni Asya