“Açılmamış bir kitap…

Okunmamış bir yazısın sen.”

Açabilseydim;

O bitmeyecek sayfaları…

Kaç sen çıkacaktın karşıma!

Nasıl da sarılmışsın babana;

Bu titrek…

Bu gözyaşılı…

Bu cansaran mısralarla!

Ağladıkça ağla!

Hak etmişsin;

Bu sevgi olduktan sonra!

Delikanlı çağında yaptığı gemilere;

Bir gün binmedin belki.

Kim bilir hangi iskelelerde şimdi?!

İçindeki denizleriyle babanın…

Yıkanmış arınmışsın…

Bu yüzden daha tuzlu gözyaşların!

Fakat ağla; yine ağla!

Gözlerinin önündeki o örümcek ağlarıyla…

Dünyayı “Vedâ........

© Yeni Asya