Rahmaniyetin cilveleri şu hadsiz kâinatı şenlendirmekte, karanlıklı mevcudatı ışıklandırmakta; hadsiz ihtiyacat içinde yuvarlanan mahlûkatı terbiye emekte; bütün kâinatı insana müteveccih ettirmekte ve her tarafta ona baktırıp, muavenetine koşturmakta ve bu hadsiz fezayı ve boş ve hâli âlemi doldurarak nurlandırmakta ve şenlendirmekte; bu fânî insanı ebede namzet eden ve ezelî ve ebedî bir Zâta (cc) muhatap ve dost yapmaktadır.

Rabbimizin bin bir ismi var. O’nun (cc) isimlerine Esma-i Hüsna diyoruz. Esma-ı Hüsna’da Allah lafza-i celâlinden sonra en çok zikredilen isimler Rahman ve Rahîm isimleri kâinatı ihata eden bir nur-u azamdır. Rahman ve Rahîm isimlerinin tecellisi Vahid ve Ehad isimlerinin tecellisi gibidir. Rahman umumî, Rahîm hususî tecelli eder. Rahman nefislere bakarken, Rahîm kalblere bakıyor. Rahman külliyet kesbederken, Rahîm hususiyet kesbediyor. Rahman ekser itibarıyla dünyaya bakarken, Rahîm ekser itibarıyla ahirete bakıyor.

Ezelde Allah vardı, başka bir şey yoktu. Cenab-ı Hak ezelde mahlûkat için irade-i hayr diledi.........

© Yeni Asya