Karanlıkta büyüyen suç karanfili

Ahmet Can Karahasanoğlu

Sabah, ezan sesine karışan patlama yankılarını duyduğunu sandı. Oysa bulunduğu şehirde tek bir bomba düşmemişti. Televizyonda alt yazılar akıyordu: Gazze’de bayram sabahı, on sekiz kişi daha öldü. Üçü çocuktu.

Sanki ölümün istatistiği tutulurmuş gibi, ekranda sayı büyüdükçe ses kısıldı.

Bayramın ilk günü saat 08:47’de, Nispetiye’deki dairesinde kahvesine şeker atarken, kafasından şu düşünce geçti:

Ya başkasının yıkımı mutluluğumun bedeliyse? O zaman da adına mutluluk denilebilir mi?

Şimdilerde bayram, takvimde yazılı sabit bir tarihten ibaret, içimizde değil.

Radyo açıktı. Afrika’da kuraklık haberleri. Nijer’de bir çocuk, midesine sadece bir avuç pirinç girmiş halde ölü bulundu. Gözleri açıkmış. Sanki hâlâ bakıyormuş gibi. Belki de........

© Yeni Akit