Cesaret… Sıklıkla karanlığa karşı koymakla eş tutulur. Zifiri bir gecede adım atmaktan, bilinmeze yürümekten, korkuların sessizliğinde var olmaktan… Oysa bu, cesaretin yalnızca bir yüzüdür ve çoğu zaman eksik bir tanımdır.

Gerçek cesaret, yalnızca karanlığa direnmeyi değil, ışığın göz kamaştırıcılığına da "tahammül edebilmeyi" gerektirir. Zira kimi zaman insanı kör eden şey karanlık değil, fazla ışıktır:
GÖZ ALICI BİR YENİLİK, SARSICI BİR FİKİR, ALIŞILMIŞI YERİNDEN EDEN BİR SES…

İşte hepsi birer ışıktır; kimi zaman bir insan, kimi zaman bir........

© Turktime