Maziye dönüp baktığımda; “Eyvah! Zamanlar ne kadar çabuk geçiyor! Süratleri gittikçe artıyor. Yaş ilerledikçe zaman darlaşıyor…” demeye başladım. Geçsin günler, haftalar, Aylar, mevsimler, yıllar... Zaman sanki bir rüzgâr. Ve bir su gibi aksın... Sen gözlerimde bir renk, Kulaklarımda bir ses, Ve içimde bir nefes, Olarak kalacaksın... *** Ömür dediğin ne ki? Su misali akıp gidiyor. Hayata atıldığım günden beri bir hayli zaman böyle geçip gitti, içi pişmanlıklarımla dolu. Maziye dönüp baktığımda; “Eyvah! Zamanlar ne kadar çabuk geçiyor! Süratleri gittikçe artıyor. Yaş ilerledikçe zaman darlaşıyor…” demeye başladım. İnsanın işi ve parası çoğaldıkça zamanının da o oranda azaldığını fark ettim. Herkesin kendine has ömrü var malumunuz. Biz bilmezsek de başlangıcı belli olduğu gibi nihayeti de belli. Yalnız bizlere müphem. Doğduğumuz andan itibaren bu bize mahsus sayılı ömrümüz, kum saatinin çalışması gibi eksilmeye başlıyor. Arkamdaki günler çoğalıp sayılmayacak kadar........

© Türkiye