Türkiye, düşük doğurganlık oranları ve hızla yaşlanan nüfusu nedeniyle ciddi bir demografik krizle karşı karşıya olup, gelecekte nüfus düşüşü öngörülerek topyekûn bir seferberlik çağrısı yapılmaktadır.

Nüfus açısından dünyada 18. sırayız. 86 milyon nüfusla 194 ülke arasında.

Ama küresel ve ulusal ölçekte uygulanan;

Yapay korkularına teslim olduk.

Aile fertlerinin sayısını çok azalttık. Çocuk yapmama sevdasına düştük. Ya da bir çocukla sınırladık. Ekonomik gerekçeleri bahane göstererek, yaşantımızdan hiç taviz vermeyerek, fedakârlıklardan kaçmayı yeğ tutarak!

Peki bugün hangi noktadayız?

İçler acısı bir tablo ile karşı karşıyayız. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın hassasiyetine, en az 3 çocuk sahibi olunmasını istemesine rağmen;

Doğurganlık oranımız ortalamanın çok altında.

Beka sorunu geldi kapımıza dayandı!

***

İktidar, bu yılı "Aile Yılı" ilan etti.

Nüfus artışını teşvik etmek için… Aileyi korumak, büyütmek için her türlü imkânı sağladı; manevi ve maddi açılardan…

Lakin pek bir şey değişmedi gibi.

Zira artık umursamaz olduk.

Vurdumduymazlık hoşumuza gidiyor.

Rakamlar verip kafanızı şişirmek istemem.

Ama bazı gerçekleri de aktarmak zorundayım.

“Aile ve Nüfus 10 Yılı” Sempozyumundan yararlanarak… Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz, Aile Bakanı Mahinur Özdemir Göktaş’tan alıntılarla…

Şu an itibarıyla karşılaştırmalara göre;

Yaşlı nüfusa sahip bir ülkeyiz. Böyle devam ederse 20 yıl içinde mevcutta yüzde 10,6 olan yaşlı oranımız, 20 yıl sonra yüzde 20’nin üzerine çıkacak.

Genç nüfusumuz da bu oranlarda azalacak. Tersine yönelim sel gibi akıp gidecek. 1990’larda hane başına 5 kişi düşüyordu. Maalesef şimdilerde 3’lere kadar geriledi. Tek kişilik haneler ise yüzde 20’lere ulaştı.

Bu oranın artma sebebi de:

Bireyselleşmek, yalnızlaşmak, tek yaşamak, sosyal mecralara aşırı bağımlılık.

Şöyle geçmişe doğru yol aldığımızda…

Bu hâle gelmemizin sebeplerini de görebiliriz:

Uluslararası kirli organizasyonların........

© Türkiye