Sane, Abraham, Duran, Onuachu… 4 Büyüklerin taraftarlarının kendilerini şimdiden “şampiyon gibi” hissetmelerine neden olan yüksek perde transferler oldular. Gözüken o ki, yıldızları taşıyan uçaklar inmeye devam edecek.

Türk futbolunda “transfer mutluluktur” rüzgârı, 1980’lerin sonunda Yugoslav ekolünden kurtulmamızla başladı. Önce Almanlara ve Avrupalılara kapıları açtık, Afrika’yı ve Güney Amerika’yı keşfettik, 2000’lerle beraber dünya yıldızlarının merkezi olduk.

Sonra Avrupa’da başarılar hayal oldu, paralar suyunu çekti, takım bütçeleri 80-100 milyon avrolardan 30-40 milyonlara indi. Pandemiyle zirve yapan darboğaz son yıllarda aşılmaya başladı. Sponsorlarla desteklenen Icardi, Osimhen, Dzeko, Tadic, Immobile, Rafa gibi transferlerin ardından bu sene havuza “kalite-para” dengesinde heyecan verici oyuncular ekliyoruz.

Bugün ülkemize gelen yabancıları analiz edersek hepsi yetenekli, potansiyeli olan oyuncular. Ama bir o kadar da istikrarsız ve risk taşıyorlar. Yani “yüksek riskli yıldız” kategorisindeler. Sane ülke, hava ve ortamdan etkilenen bir yıldız.

Abraham’ın, Chelsea ve Roma’daki ilk sezonları hariç performansı çok dalgalı. Duran, 21 yaşında kariyer yolculuğu keskin dönüşlerle........

© Türkgün