Teşekkür etmeyi bilen
Patavatsızlık yapmayan
Yapılan iyiliklerin karşılığını vermeye çalışan
Kalp kırmamak için dikkatli konuşan
Güzel söz esirgemeyen
Bir avuç kaldık."

Oysa mutluluk, kocaman hayallerde değil; 'cımıcık' bir tebessümde, bir dost selamında ya da bir fincan çayda gizliydi...
**
Toplumsal erdemlerin dumura uğradığı bir çağda yaşıyoruz;
Mutluluk, dürüstlük, alçakgönüllülük, işbirliği, sevgi, barış, saygı, sorumluluk, hoşgörü gibi değerler artık yok gibi ve insanoğlu mutsuz ve de umutsuz...
Belki de,
Hayatı ile hayalî arasında mekik dokuyan, ömür harcayan biriyiz. (*)

Sizler nasıl düşünüyorsunuz?
**
Bakınız;
“Mutluluk yaşadığın, hayat tarzında değil, hayata bakış tarzındadır. Her şey sizin istediğiniz gibi olamaz. O zaman burası dünya değil, cennet olurdu. Farklı olmak için değil mutlu olmak için yaşayın. Her girdiğiniz ortamda bir avuç mutluluk almaya bakın.”diyor, Amine Çalışkan (1).
Diyor ki;
Tarzınız değil de bakışınız önemli ve öncelikli olursa mutlu olabilirsiniz.

Eğer, mutluluk sadece bir insana aşık olmak değil de tebessüm edilen bir çiçeğe, bir ağaca, bir yağmura, güneşe hatta bazen fırtınaya bile aşık olabilmekse, ipler elimizde iken düğüm atmak yerine çözelim ve hayatımızın ortasına da bir salıncak kuralım, adı da 'Mutluluk ve huzur salıncağı' olsun ...
Ne dersiniz?
**
Hasan Kar’da önemli bir perspektif ile(2): “Mutlu olmak, mutlu kalmak, hayata pozitif bakmak açısından önemlidir. Ama bunu sağlayacak olan, iletişim halinde olduğunuz kişi ya da kişiler. Hiç kimseye imtiyazlı davranmayın. Hayatın tüm alanında hukukun üstünlüğü geçerlidir. Zor insan hep etrafımızda olacaktır. Hayatta zor seven için bu bir sorun olmaktan çıkar, ama ben uğraşamam diyenler için tek alternatif, kendi hayat kalitenden ödün vermektir. Bence bu yola hiç girmeyin.”diyor.

Evet, mutluluk göreceli bir kavram:
Kime, neye göre ve elbette ki kişinin maddi durumu, inancı, yaşayışı, hayata bakışı da önemli...
Bob Marley’in “Mutlu olmak mı istiyorsun? Kimseden bir şey bekleme.” sözü burada cımıcık eksik gibi, mesela bencillik izi var diye düşünüyorum.
**
“Avuç içi kadar mutluluk yeter. Her zaman az veren candan verirmiş. Bana biraz ümit, biraz sevgi ver. Küçük bir çocuğun sevinci gibi, avuç içi kadar mutluluk yeter.”diyor, sanatçı Fatih Erkoç.
........

© Toplumsal