Bazen düşünüyorum da... Bu dünyanın hali nereye gidiyor? Hangi köşe başına baksanız bir kavga, başınızı hangi sınıra çevirseniz bir savaş, hangi şehrin arka sokaklarına girseniz açlık, yoksulluk, gözyaşı…

İnsan denilen varlık doymak bilmiyor sanki. Gözü hep daha fazlasında…

Ne gariptir ki bu açgözlülük hep "daha iyi bir dünya" vaadiyle süsleniyor. "Barış" diyorlar, "adalet" diyorlar, "özgürlük" diyorlar ama geride kalan hep aynı: Yakılmış topraklar, kaybolmuş canlar, darmadağın olmuş umutlar.

Oysa dünya dediğin ne ki? Bu kadar küçükken, insan ömrü bu kadar kısayken bu hırs, bu kin, bu öfke niye?

Kim götürecek öbür tarafa bu servetleri?

Bir çuval dolusu altını mı? Bir avuç petrolü mü? Üzerine titrediği makam koltuğunu mu?

Götüremeyecek.

Götürdüğü tek şey belki de bir vicdan muhasebesi olacak. Tabii eğer bir vicdan kalmışsa…

Son yıllarda hep aynı manzaraları görüyoruz: Orta Doğu’da, Afrika’da,........

© Toplumsal