Son yıllarda “iyi hissetmek” bir ihtiyaçtan çok bir hedefe, hatta bir pazara dönüştü. Raflarda parlayan kişisel gelişim kitapları, “mutluluk garantili” atölyeler ve “enerji dengeleme” vaat eden uygulamalar, insanın en hassas alanı olan duygular üzerinden bir endüstri yarattı. Artık iyilik hâli, içsel bir süreç olmaktan çıkıp, satın alınabilir bir ürün gibi sunuluyor. Oysa insan ruhunun iyileşme süreci, bir “paket program”a sığamayacak kadar özgün ve bireyseldir.

Bu yeni “duygusal ekonomi”, bireyin duygularıyla temas kurmasını değil, onları pazarlık konusu........

© Tigris Haber