Diğer

Konuk Yazar

25 Ağustos 2025

Haçiko isimli köpeğin Japonya'daki heykeli

Aşkın, sadakatin, sevginin sembolü bir çift köpek gözü olabilir mi?

Olabileceğini adını bilmediğimiz milyonlarca köpekten biri olan Haçiko bize öğretmişti.

Hikâyeyi çoğunuz biliyorsunuz, Japonya'da Haçiko adlı bir köpek, sahibini tam 10 yıl her gün Shibuya İstasyonu’nda bekleyerek sevginin gücünü göstermişti. Haçiko'nun bu yıl 90. ölüm yıldönümü.

Beyaz kürklü bu tatlı köpek 1935'te öldüğünde Japonya’da ulusal yas ilan edilmiş, gazeteler haberi 1. sayfadan vermiş ve cenazesi inanılmaz bir kalabalığın eşliğinde kalkmıştı. Haçiko sonsuz bağlılığın sembolü olarak tarihe damga vurmuş, sadakat kelimesine yeni bir anlam kazandırmıştı…

Filminin çekilmesiyle (Hachi filminde, sahibini Richard Gere oynamıştı) adı geniş kitlelerle buluşan Haçiko'nun hikâyesi 10 Kasım 1923'te Akita Odate kentindeki bir çiftlikte başlar, uzun tüylü bir Akita inu cinsi erkek köpek olarak. Henüz iki aylıkken Tokyo İmparatorluk Üniversitesi'nde tarım bilimi profesörü olan Prof. Hidesaburo Ueno tarafından evlat edinilip yeni evine götürülür. Çok geçmeden sahibi ile köpek arasında çok güçlü bir duygusal bağ oluşur.

Haçiko'nun esas adı Hachi’ydi, Japonca'da uğurlu sayılan 8 sayısı, k' ise küçültme anlamında kullanılıyordu.

Haçiko her sabah profesör ile birlikte evden çıkıyor ve ona istasyona kadar eşlik ediyordu, hoca tüm günü okulda geçirdikten sonra geç saatlerde dönüyordu, köpek de onun geleceği saatte tekrar istasyona karşılamaya gidiyordu. Bu günlük rutin ikisi içinde vazgeçilmez bir ritüel haline gelmişti, derin bağlarının kanıtı olmuştu.

Ancak bu mutluluk 21 Mayıs 1925'te bir trajedi ile bitecek, Haçiko'nun hayatı sonsuza dek değişecekti. Üniversitede ders verirken felç geçiren Profesör Ueno, 53 yaşında ani bir şekilde hayatını kaybedecek ve o tirenden inemeyecekti.

O akşam Haçiko her zamanki gibi Shibuya İstasyonu’na gitti, sevdiği gelmeyince insan olan herkesin çok iyi bildiği o kaygı oturdu gözlerine ama umudunu kaybetmedi,10 yıl boyunca her gün aynı saatte belki gelir diye istasyona gitmeye devam etti.

Haçiko'nun bağlılığı gözden kaçmadı, istasyon personeli ve yolcular Haçiko'ya yemek vermeye, barınak sağlamaya çalıştılar. Derken bu hikâye hızla yayılmaya başladı, o kadar ki Haçiko Japonlar için koşulsuz sevginin sembolü oldu. Hikâyesi 1932 yılında Asahi Shimbun gazetesinde yayınlanınca da bu tatlı köpek ülke çapında ilgi odağı oldu.

Herkes onu seviyor, yatacak bir yer ayarlamak istiyordu ama onu İstasyon'dan koparamıyorlardı, 1935 yılında Haçiko istasyonun yakınında ölü bulundu, 10 yıldır bekliyordu, 12 yaşındaydı ve son aylarda sağlığı bozulmuştu. Ölüm haberi yayınlandığında Tokyo'da benzeri olmayan bir duygu seli yaşanmaya başladı, gazeteler'Sadık köpek bizi terk etti' diye manşet attılar.

Haçiko'nun cenazesi de benzersiz oldu, binlerce kişi katıldı, üniformalılar saygı duruşuna geçti, göz yaşları sel oldu, İstasyonun önü doldu taştı…

Bir kontrolör şöyle diyordu: “İşim bittiğinde her akşam Haçiko'yu görüyordum umut dolu gözlerle sahibini beklerken. Şimdi buralar bomboş.”

Ama Japonlar onu........

© T24