O yüzden, kendimizi korumanın ilk yolu, başımıza gelenlere dair sorumluluğu başkasına değil, doğrudan kendimize yüklemek.
Yıllar önce izlediğim bir videoda konuşmacı, “18 yaşından büyüksen, başına gelen her şeyden sen sorumlusun” diyordu. Beyin hücrelerini kışkırtan bir cümleydi bu. “Gerçekten mi?” diye düşünmüştüm. Ama örnekleriyle beni ikna etmişti. Sonra yıllar geçti; Stoacılık temelli bir kitapta Epiktetos’un sözüne denk geldim:
“Mantıklı seçimlerimi, kendileri dışında hiçbir şey engelleyemez. Mantıklı seçimlerim bunu ancak kendi kendine yapabilir. Hata yaptığımızda yalnızca kendimizi suçlamalı ve huzursuzluğun tek kaynağının düşüncelerimiz olduğunu fark etmeliyiz. Yaratıcı şahidimdir ki bu farkındalıkla gelişme sağlanacaktır.”
Ne diyor Stoa radyosunun kışkırtıcı spikeri Epiktetos? “Sorumluluğu üzerimize alırsak gelişeceğiz.” Peki, gerçekten öyle mi? “Bana şunu yaptılar, bunu yaptılar” diyen bir nefese elbette bir şeyler yapılmıştır. Ama o yapılmadan önce, mantığını hangi çıkmaz sokakta bıraktı?
Geldik mantığa… Demek ki: mantık, sorumluluk ve “tek suçlu biziz” bileşenleri, Bermuda Şeytan Üçgeni gibi bir denklem. Buradan çıkıp ekonominin dar yollarına çevirelim direksiyonu.
Ekonomi bugünlerde yine en çağ dışı dönemlerinden birini yaşıyor. Aslında yeni değil bu hâl,........

© Sonsöz