Okullar açılıyor… Çantalar hazır, defterler alınmış, kıyafetler ütülenmiş. Ama soruyorum size, gerçekten hazır olan kim? Çocuk mu, aile mi, yoksa okul mu? Her yeni eğitim yılı, yalnızca ders kitaplarının açılması demek değildir. Aynı zamanda çocukların hayatına yeni sayfalar eklenir, onların geleceğini şekillendiren yepyeni başlangıçlar yapılır. Sizce de öyle değil mi?

Bir çocuğun eğitim yolculuğu aslında evde başlar. Benim düşünceme göre, ilk öğretmen her zaman anne ve babadır. Çocuğun konuşmayı öğrendiği ilk yer ev, sevgiyle tanıştığı ilk kişi ailesidir. Eğer bir çocuk evinde huzur bulamazsa, okulda öğrendiği hiçbir bilgi kalıcı olmaz. Sizce peki doğru olan bu değil mi? Çocuk, anne babasının gözlerinde kendine duyulan inancı görmezse, nasıl kanat çırpıp yükselebilir?
Ailenin rolü yalnızca çocuğa ders çalıştırmak değildir. Asıl görev, ona hayatı sevdirmektir. Bir defteri karalamaktan çok daha önemlisi, çocuğa merak etmeyi, soru sormayı, araştırmayı aşılamaktır. Ama çoğu zaman aileler, çocuklarının sadece notlarına odaklanır. Oysa ki, yüksek not alan ama kendine güveni olmayan bir çocuk, yarınlarda zorluklarla karşılaştığında nasıl ayakta kalacak? Soruyorum size, hayat sadece sınavlardan mı ibaret?

Bir de işin başka bir boyutu var: ekonomik yükler. Okullar açılırken aileler alışveriş telaşına giriyor; çanta, defter, kalem, kıyafet derken masraflar bir anda büyüyor. Çoğu aile kıt kanaat geçinirken, bu dönemde adeta büyük bir sınava giriyor. Market market dolaşarak en ucuzunu bulmaya çalışan anne babaların yorgunluğunu........

© Sonsöz