Yine bazı kelimeler vardır, sizi umutlandırır. Mesela; “iletişim, diyalog, antlaşma, uzlaşma, barış”… Bunları duyunca yumuşar, sakinleşir hatta sevinirsiniz.

Mesela fetö`nün, “dinler arası diyalog” lafı ilk duyulduğunda ne kadar da güzeldi. Dinler kendi arasında diyalog kursun tüm dünyadaki dinden kaynaklanan savaşlar son bulsun, barış gelsin vesaire. Ancak lafın, neyi nerelere taşıdığına, aslında ne demek istendiğine şahitlik ettik hala da ediyoruz.

Bunun gibi, önceki açılımda kullanılan “analar ağlamasın” lafı da ne kadar güçlüydü. Kutsalımız olan annelerimizin gözyaşları durabilirdi ve her etnik kimlikten anne, huzur içinde evlatlarıyla yaşayabilirdi. Uzaktan baktığınızda ne kadar da güçlü bir anlamdı. İyi de ne oldu? O ana kadar ağlayan binlerce ana yetmezmiş gibi binlerce ana daha eklendi ağlayanlar arasına.

Şimdilerde de ne kadar güzel bir laf var; “Terörsüz Türkiye”. Breh breh breh… Kim ister zaten terörün olmasını, bombaların patlamasını, şehit vermemizi, gazilerimizin olmasını, ailelerin evlatsız, evlatların anasız - babasız........

© Sonsöz