14 Mayıs 1950 seçimleri, Türkiye’nin sadece siyasi değil, ekonomik ve toplumsal geleceğini de kökten değiştiren bir dönüm noktası oldu. Demokrat Parti’nin iktidara gelişiyle, Türkiye sancısız ve kavgasız biçimde tek partili dönemden çok partili hayata geçerek demokratik bir devrimi sessizce gerçekleştirdi.

Ancak Cumhuriyet’in asıl hedefi, siyasi dönüşümden öte ekonomik kalkınmaydı. Gerçek bağımsızlık, sanayide ayakları üzerinde duran bir Türkiye’den geçiyordu. O dönemde hükümet, “Türk sanayisini nasıl geliştiririz?” sorusuna yanıt ararken, İstanbul Teknik Üniversitesi’nden (İTÜ) mezun genç bir mühendis bu hayalin peşine düşüyordu

Bu genç mühendis Necmettin Erbakan’dı.

İTÜ’yü tarihi bir dereceyle bitiren bu genç mühendis, üstün başarısıyla Almanya’daki Aachen Teknik Üniversitesi’ne gönderildi. Alman Ekonomi Bakanlığı’nın Ruhr bölgesindeki ağır sanayi tesislerinde araştırmalar yaptı; savaşın yıkıntısından yeniden doğan Almanya’nın sanayi mucizesini yerinde gördü.

1953’te Türkiye’ye döndüğünde henüz 27 yaşındaydı ve İTÜ tarihinin en genç doçenti unvanını aldı. Alman akademisyenler onu ülkelerinde tutmak istediler ama Erbakan reddetti.

“Zekâmı ölçmeye makine dayanmaz,” diyordu.

Ve kendi kendine şu soruyu sordu:

“Ülkemizde neden şeftali yerine motor üretmiyoruz?”

İşte o günlerde zihninde filizlenen fikir, ileride “ağır........

© Sonsöz