Yakın ve uzak tarihimiz siyasetin yargı ya da farklı yol ve yöntemlerle dizayn edilmesiyle geçti ve bu durum şimdiye kadar devem etti. En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim: Siyaseti yargı ya da başka yol ve yöntemlerle dizayn edenler belki zaman kazanmış olmuşlardır ama hepsinin sonu hüsran olmuştur. Ne yazık ki bu bilinmesine rağmen ve elde onlarca tecrübe olmasına rağmen gücü ele geçiren ve gücü elde tutanlar bu tür operasyonlardan hiç vazgeçmemişlerdir. Sıralı olarak buna devam etmişlerdir. Bu kişiler bu tür operasyonlara genellikle iki nedenle başvuruyorlar. İlki gücün getirmiş olduğu muazzam imkânları kaybetmeme ve bu gücün yaratmış olduğu körlük nedeniyle, bir diğeri ise toplumsal meşruiyet kaybedilmeye başlandığı zaman. Çoğunlukla bu iki neden hep beraber hayat bulmuştur.

Hal böyleyken, siyaseti dizayn etmenin adları sürekli değişmesine rağmen ve aslında sonu kaybedilen zaman olmasına rağmen, güce tapınma ve bu gücü yoğun bakımda bile olsa yaşatma gayreti bu ülkeye inanılmaz zararlar vermiştir. Kimi zaman komünizm tehdidi, kimi zaman bölücülük tehdidi, kimi zaman irtica tehdidi, kimi zaman ise yolsuzluk tehdidi ile isimlendirilen bu operasyonlar, Türkiye siyasetini bir türlü normalleştirememiştir. Polis fezlekeleri, savcılık iddianameleri ve mahkeme salonları siyasilerin ikinci adresi olmaktan çıkmamıştır. Öylesine uyduruk suçlamalar yapılmış ki, zaman içinde birer utanca dönüşmesine rağmen bu dizayn iştahı bir türlü sönmemiştir.

Yassıada duruşmaları, DGM mahkemeleri, özel yetkili mahkemeler ve bunların kararları birer utanç olarak herkes tarafından kabul görülmesine rağmen, bunların tekrar edilmesinde de sakınca görülmemiştir. Kamera şakası gibi yaşanan dejavular birer alışkanlığa dönüşürken, siyaset bundan rahatsızlık duymak yerine devamına karar vermekten kendini alıkoyamamıştır Türkiye’de.

İki siyasal damarı temsil eden muhafazakâr partiler ile Kürt partilerinin başına gelenler herkesçe malum olmasına rağmen ve bu siyasal dizayn........

© Serbestiyet