Bir yazar, özellikle de köşe yazarı, kendini tekrarlamaya başlayınca, artık kenara çekilmelidir, diye düşünürdüm.

Aşkenaz Cemaati Yönetim Kurulu’nda görev aldığım dönemde, her bayramda başkanın kutlama mesajı ile başlayan birkaç sayfalık tebrik kartları hazırlanırdı. Konuyla ilgili olarak da genelde hep aynı insanlara yazı yazdırılırdı. Her bayram hafif bir sıkıntı alırdım. Maksat bir farklılık getirerek içeriğe bir canlılık sağlamak, okurun ilgisini çekmek, aidiyeti bir kez daha hatırlatmaktı. Ancak, bayramların özü hep aynıydı. Binlerce yıl nesilden nesle aktarılan öykü, her yıl bir kez daha yineleniyordu. O anda, “Kendini tekrarlamaya başlayan yazar kenara çekilmelidir” cümlesi zihnimde belirir, kendi kendime kızardım. Öte yanda aynı konuyu güncelle harmanlayıp ortaya yeni bir bakış açısı yansıtmak zor değildi. Ve her seferinde, kısa yazmanın uzun yazmaktan daha zor olduğunun bilincine varırdım.

Tebrik kartı farklı bir disiplindir. Şablonun dışına taşamazsınız, kullanabileceğiniz kelime sayısı bellidir.

Gazetelere gelince… Yılların deneyimi ile belli bir formatın dışına çıkan, ‘uzun’ köşe yazılarının çok daha fazla bilgi içermediğini, kimi zaman ‘arkası yarın’a dönüşerek okurun dikkatini dağıttığını söyleyebilirim.

↔↔↔

Her değişim iyi sonuç verir diye bir kural yoktur. Kentsel dönüşümün hayatımıza girmesiyle........

© Şalom