Sederlerden kalkalı üç gün geçti… Ama Agada’mızda okuduklarımız hala aklımızda ve asla unutmayacağımızdan da eminim. Esasen daha kitapçığımızın üçüncü Pasuk’un1 sonu şu cümle ile biter: “Mısır’dan çıkışı en çok anlatan kişi en makbul kişidir…”

Zaten hemen bu cümleden sonraki paragraf şöyle bir olayı anlatır: “Ribi Eliezer, Ribi Yeuşuya, Ribi Eliezer ben Azarya, Ribi Tarhon… Pesah ziyafetinde beraberdiler ve Mısır’dan çıkışı bütün gece boyunca anlatıyorlardı. Ta ki öğrencileri geldiler ve kendilerine ‘Haham efendilerimiz, sabah duası okuma vakti gelmiştir’ dediler”2.

Bu yazıyı okurken Pesah bayramımızın daha 4. gününde olacağımıza göre kulunuzun da, bu mucizevi olay üzerine birkaç kelime yazmasa olmazdı diyerek geçen cuma günü kaleme sarıldım:

Çok ilginç bulduğum bölümlerden biri çıkışımızın rotası ve Kızıldeniz’i geçmemizdir.

Şemot’ta 600 bin eli silah tutan erkek ve akraba taallukatlarından oluşan bir kitleden bahsedilir… Çok kaba bir hesapla yaklaşık 2,5 milyon kişi yola çıkıyor demektir. (Bazı kaynaklar bunu abartılı bulur ama yine Şemot’a göre firavun muazzam bir orduyu peşlerine takar. 600 arabaya subaylarını bindirir ve hatta hurdaya ayrılan savaş arabalarını tekrar tamir ettirerek devreye sokar. Tüm bu gayretler zannedersem küçük bir kitle için harcanamaz.)

Tora’ya göre biz Goshen Vadisinde oturuyorduk. Oradan İsrail’in güneyine kadar mesafeyi 350 kilometre gibi hesapladım. Taşıdığımız yükler, koyun sürüleri, arabalar ve yaş çeşitliliğini dikkate alırsak azami 15 günde bu mesafeyi kat edebilirdik.

Moşe bu yolu takip edeceğine tam tersine güneye doğru yönelir. Lütfen temsili haritaya bakın. Bizimkiler Ramses şehrinde toplanıyor… (Agada’da okuduğumuz gibi bu şehri biz kurduk.) Yol oradan başlayarak........

© Şalom