Geçtiğimiz haftalarda toplumumuzun 15-16 yaşlarındaki gençlerimizle İstanbul’daki Yahudi mahalleleri üzerine yaptığım bir sohbette Balat’ı, Hasköy’ü ya da Kuzguncuk’u hiç ziyaret etmediklerini, İstanbul’un tarihi yarımadası üzerine de yaş itibariyle çok kısıtlı bir bilgileri olduğunu farkettim.

Nitekim Kamondo Merdivenleri’ni gösterdiğimde bir gencin “Ben burasını Aşk101 dizisinden biliyorum!” demesi Kamondo Ailesini hiç duymamış olması da aslında geçmişiyle doğru bağ kurabilmesinin önemini göstermişti.

Yahudi kültürü eğitimi, hem tarihsel, hem dini, hem kültür ve gelenekleri, hem de toplumsal boyutları kapsayan, aidiyete de odaklanan, geçmişi ve bugünü birarada ele alan çok katmanlı ve özenli bir şekilde yapılandırılmalıdır.

Dini ve felsefi temeller üzerine oturmuş, her yaşa uygun uygulamalarla desteklenen, Yahudiliğin etik değerlerini hayatın içine alan, sanat, müzik, mimari, edebiyatımızın geniş dünyasını diğer derslerle de destekleyen, kimlik güçlendirme odaklı bir eğitim ancak çağımızın Yahudi gençlerinin ihtiyaçlarına cevap verebilir. Tüm bunları yaparken de,farklı Yahudi görüşlerine tarafsız yaklaşıp kaynak temelli eğitim ve uygulamaların ön planda tutulması gerekir.

Nitekim Yahudi kimliğinin farklı coğrafyalarda nasıl şekillendiği, antisemitizmin tarihsel ve güncel etkileri, Holokost eğitimi, modern Yahudi tarihi, Türk Yahudileri tarihi de bu eğitimin bir parçasıdır. İbranice ve Ladino mirası da bu süreçte önemli bir yere........

© Şalom