“Eylül toparlandı gitti işte. Ekim falan da gider bu gidişle” demiş şair. Boşuna dememiş. Günler, aylar, yıllar hatta ömür su gibi akıp gidiyor.

Doğan bir bebeğin kulağına ezan okunurken, ölen birisi için sala okunuyor. İşte bu kadar ömür. Bir ezanla sala arasında geçecek kadar kısa.

Ne ara büyüdük hatırlamıyorum. Daha dün, düşe kalka, dizlerimi kanata kanata bisiklet sürüyordum Gördes’in tozlu sokaklarında.

Küçüktüm. Kaç yaşındaydım tam çıkaramıyorum. Babam sarı bir bisikletle gelmişti eve. Hâlâ bu marka var mı bilmiyorum, BMX marka bir bisikletti. Sanırım abime alınmıştı. Abimden de bana kalacaktı şüphesiz. Küçük çocukların kaderi değil midir? Abiden kalan kıyafetleri giymek, abiden kalan oyuncaklarla oynamak.

O zamanlar herkeste yoktu tabi ki. Mahallemizde sayılı insanlarda vardı bisiklet. Bisiklet almak meseleydi yani.........

© Risale Haber