Bir defasında Ulu Camide karşılaşmamızda “sanki Ashab-ı Kehf”i yaşıyorum hiç tanıdık kalmamış” demişti zamanın hızlı akış ve değişimini belirtmek açısından. Onun üzerinden de zaman geçti, şimdiki zamanın üzerinden de zaman geçecek ve bir zaman gelecek zaman duracak!

O zaman ne zaman?

Onu meraktan ziyade ona hazırlık yapmak, yol azığı tedarik etmek daha akıllıca iş değil mi? Görüştüğümüz, konuştuğumuz, hasbihal ettiğimiz, dersini dinlediğimiz hocamızın, ağabeyimizin önce rahatsızlandığı sonra da vefat haberi geldi.

Bir varmış bir yokmuş gibi, üç satır cümle akışı gibi, bir nevi Ashab-ı Kehf gibi! Uyandıklarında ne kadar uyuduk diye birbirlerine sormuşlardı!

Geçmişe baktığımızda kaç yıl........

© Risale Haber