Hikâyenin kaynağı ‘sanalsosyal.com’; ama ben metni Erzincan Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Doktor Öğretim Üyesi Yard. Doç. Dr. Engin Kılıç’tan alıntıladım. Sevgili Engin, Erzurum Lisesi’nden yatılı kardeşim olur:

‘Matematik profesörü John Forbes Nash, 1994 yılında Ekonomi dalında Nobel ödülü almıştır. Ödül töreninden sonra Princeton Üniversitesi'ndeki ilk dersinde öğrencilerinden biri kendisine sorar:

‘Sayın Profesör, dünyada sizin dışınızda yüzlerce Matematik profesörü daha var; ancak ödül, onlardan birine değil de size verildi. Sizi diğerlerinden ayıran özellik neydi peki?’

Bugün 'Nash Kuramı' olarak anılan analitik yaklaşımın mucidi Profesör Nash, bu soruya önce bir tebessümle karşılık verir. Ardından da kendisinden kuramıyla ilgili bir açıklama bekleyen öğrencisine şunları söyler:

‘Doğrusunu söylemek gerekirse ben ödülü anneme borçluyum; çünkü ben daha küçücük bir öğrenciyken diğer çocukların anneleri, okuldan dönen çocuklarına ‘Söyle bakalım, öğretmeninin sorduğu sorulara iyi cevaplar verebildin mi?’ diye sorarlardı. Benim annemse ‘Söyle bakalım’ derdi. ‘Bugün öğretmenine iyi bir soru sordun mu?’

İşte beni farklı yapan bu oldu. Her zaman diğerlerinin sormadığı soruları sordum ve hayatım boyunca da sormaya devam ettim…’

Profesör Nash, ne yazık ki artık biz dünyalılara ‘tahrik edici’ sorular soramıyor. Yaşamı........

© Pusula Gazetesi