• VAHAP COŞKUN
• 8 Temmuz 2025

19 Mart’tan sonra yaşananların altında, iktidarın siyasi acizliği var. İktidar, siyaset üretemiyor; siyaset üretemeyince de yargı sopasıyla siyasi rakiplerini baskı altına alıyor. Kendi siyasi başarısına ve sivil bir yapı olarak halktan göreceği teveccühe değil, devlet gücüne yaslanarak iktidarda kalmaya çalışıyor.

İmamoğlu’nun diplomasının iptal edilmesi…

Başta İstanbul olmak üzere CHP tarafından yönetilen belediyelere operasyon yapılması…

Belediye başkanlarının ve üst düzey bürokratlarının tutuklanması…

CHP kurultayının mahkemeye düşürülmesi ve “kayyum” kılıcının CHP’nin başının üstünde tutulması…

19 Mart’tan beri Türkiye, iktidarın yargı gücünü kullanarak muhalefeti kuşatma çabasına tanıklık ediyor. İktidarın sözcüleri, CHP’nin başına gelenin “yargısal” bir konu olduğu iddiasındalar ama bu iddianın ciddiye alınabilir bir tarafı yok. İktidar, yerel seçimlerden zaferle çıkan ve genel seçimlerde iktidara gelme ihtimali artan muhalefeti teslim almak istiyor ve bunu iktidarın basit bir aparatına dönüştürdüğü yargı eliyle yapıyor. Olan-biten bu!

Mesele yolsuzluk değil. Hiçbir belediyeye kefil olmam, her belediyede yolsuzluk olabilir, bu hadisede adı geçen belediyelerde de hukuk dışı dolaplar dönmüş olabilir. Elbette bunların eksiksiz gediksiz açığa çıkarılması ve hukuku ihlal eden herkesin hesabını yargı önünde vermesi gerekir. Hiç kuşku yok.

Lakin dert bu değil; zira eğer dert gerçekten yolsuzluk olsaydı, iktidarın ya da muhalefetin olduğuna bakılmaksızın bütün belediyeler adli ve idari incelemelere tabi tutulurdu. Herhalde bu ülkede yaşayan herkes, iktidar belediyelerinin sütten çıkmış ak kaşıklar tarafından yönetilemediğini bilir. Ancak her ne hikmetse, yargının kantarına çıkarılan hep muhalefet oluyor. Yargının muhalefete karşı keskinleşen gözleri, iş iktidara gelince görme yetisini kaybediyor. Muhalefet söz konusu olduğunda gözüne uyku girmeyen yargı, mevzu iktidara geldiğinde ölüm uykusuna yatıyor.

Seçici Yargı

Seçici davranan bir yargımız var. Muhalefet belediyeleri için her daim atik olan yargıyı iktidar belediyelerine karşı harekete geçirmek zor. Mesela, İstanbul ve Ankara belediyelerinin........

© Perspektif