Recep’in kahvesinde o gün duyduğum ve kara mizah örneği diyeceğim değerlendirmeler, yorumlar vardı.

Sayın Bahçeli, “Üç arkadaşımla İmralı’ya giderim” dediğinde, önümdeki masada oturanların sakallısı, masanın ortasına doğru uzanmış ve kulaklarını yaklaştıran arkadaşlarının duyacağı bir frekansta fısıldamıştı.

“Üç kişiyle gidecekmiş. İpi de götürmesinler?”

Gülüşmeler arasında kravatıyla oynayan, parmağına dolayan gencin yaptığı yoruma ben de şaşırdım. Galiba örneği kendisiydi.

“Sigara paketini bir attım, bir daha elime almadım derler ya. İşte onun gibi say. İpi meydanda bir attı, bir daha eline almadı galiba.”

Sayın Bahçeli, alkışlama vaktini bekleyen parti mensuplarına “Bana izin veriyor musunuz?” diye sorduğunda ise, yorum yapan kahve müşterisi hastane randevusu aldığına sevinen, gözlüğü tek camlı adamcağızdı. Aynen not etmiştim dediklerini.

“Bir ay önce Bülent Arınç ben giderim, demişti. Ona cevap veriyor şimdi. Benim önüme geçemezsiniz, diyor.”

O gün Recep’in kahvesinde dinlediğim yorumların bana bir çağrışımı, bir kazandırdığı olmalıydı; Recep ustaya iki çay parası borçlanmıştım çünkü.

Bir ret, bir karşı duruş saydığımda tavırlarını o insanların, doğru yere vardım.

Hatırladığım bir Demirel iddiasıydı, yol göstermesiydi. Not aldığım yerde, tarih de yazılıydı.

1966’da, iktidarının ikinci yılında partisinin bir il kongresinde yaptığı konuşmadan bir cümle gazetelerde ilk sayfa manşeti yapılmıştı.

“Milletin direnme hakkı vardır!”

Recep’in kahvesi müdavimlerinin latifelerini, direnme hakkının tezahürü olarak düşündüğümde, daha rahattım.

Direnme hakkını Sayın Bahçeli de kullanıyordu. Yazarımız Şaban Turhal’ın makalesinin altına koyduğu iki gazetenin birinci sayfası Sayın Bahçeli’ye tahsis edilmişti.

“Terör bitsin de

Varsın sonumuz darağacı olsun!”

40 yıl önce değil, 25 yıl önce değil, yakalandığında değil, neden şimdi diye soran Şaban Turhal, terör üzerinden siyaset üretiminin dökümünü yaparken, darağacı romantizmi demiş Sayın Bahçeli’nin son arzusuna. (27.11.2025)

“Ben giderim” yarışının yapıldığı o gitmelerin neticesini, olumlu hayal edelim ve terörün bittiğini, Sayın Bahçeli’nin “Bitsin de” dediği günlerimizi bir an hayalimizde canlandıralım.

Sayın Bahçeli sanki terör bittiğinde Türkiye’nin güllük, gülistanlık olacağına inanmıyor gibi.

“Varsın sonumuz darağacı olsun!”

İnsanımız terörsüz Türkiye’de yaşamını sürdürürken, ne olacak da Sayın Bahçeli’nin arzusunu yerine getirecek ve neden yapacak bunu?

“Benim iki gömleğim var; biri bayramlık, diğeri idamlık” fantastik cümlesiyle zatını uçurulmuş balon havasında anlatan, demokrasiyi asma fiilli kabullenen........

© Milli Gazete