Dilsel, edebi ya da görsel (filmsel, sinematografik, filmografik) tüm Filistin anlatıları, bir noktada gelip Yahudi’nin dinsel saplantılarına takılır. Muhtemelen cinayetin, öldürmenin, katledişin nedenselliği sorgulandığından insan evladı Yahudi sınır tanımazlığını anlamlandırmaya çalışır. Garip olan direnişin ölmek, mütemadiyen ölmek ama vazgeçmemek üstüne ısrarlı tavrı değil de Yahudi’nin öldürmek eylemi inanca bağlanır. Bir yandan bu kavme yönelik ‘öldürmeyeceksin’ emri, onun sınır tanımazlığı, pervasızlığı, cana kast eden bozgunculuk istidadı sebebiyle verilmiş olmalıdır. Söz konusu emir, bir başka kitleyi, halkı, milleti muhatap almaz. Yahudi kutsal metni olduğu için değil, mezkûr metnin cihanşümul bir ciheti olmayıp salt İsrailoğullarını bağladığı için… Hem de Şârî tarafından Yahudi’nin öldürme, imha ya da fasit etme, yeryüzünde bozgunculuk çıkarma istidadı bilinerek…

Kimse tarihe mal olmak, kahramanlaşmak, destan yazmak için savaşmaz. Hele de şimdiki zamanda... Daha doğrusu bu simülasyon evreninde, prim yapmak için savaş goygoyculuğu yapanlar da dayandığı merciler de o savaşın herhangi bir yerinde bulunmadan, sadece figüranlar, silahlar, kurşun askerler kullanarak döngünün kahramanı olmaya çalışır. Çok uzaklardan sadece lojistik sağlayıp şaklabanlıklar yaparak iki yılı dolduran, sonra güya racon yapıp savaşlar durduran kadim dost Trump gibi... Yani böylesi çok daha başarılı olur. Elinden, dilinden ve sair azalarından kan damlayan........

© Milli Gazete