Bir kaynak varsa kurutulur. Bir maden varsa çıkarılır. Bir gömü varsa bulunur… Öyle lüzumsuzca romantik defineye malik viraneler yoktur. Her yer viranedir belki de define hak getire! Ya da getirmeye. Çünkü nerede el değmedik bir yer varsa oraya gözünü diken, yeryüzünde bakir alan bırakmayan, fazlasıyla tamahkâr insan, define ve viraneye mal bulmuş mağribi gibi saldırır. Öyle hırçın komşu Hacı Bekir amcanın erik ağaçlarına dadanmak gibi değildir; talan etmek, yok etmek, yalan etmek üzere saldırır. Toprağı elementlerine, canlıyı hücrelerine, cansızı maddelerine ayırıp bu parçalanmışlıktan istikbal, meşruiyet, muvaffakiyet devşirecek kadar…

Yetişmiş, yetişmemiş, yeşerememiş ya da yeşillenmiş insanlar kullanılır. Kimi köle gibi, kimi en asgari ücretle, kimi kavrayamadığı bir hürriyete ikna edilerek… Bir yandan yeryüzünde ne varsa insana mülk olduğu belletilir. İnsanlıktan çıkmak şartıyla… Çıktıkları, bir türlü dönemedikleri, Mekke gibi bir gün fethedilse bile neşe içinde dönemeyecekleri unutturularak… Mahkeme kadıya, büyülenmiş varlıklar cadıya, el bebek gül bebek büyütülen iyi aile çocukları dadıya mülk kabul edilir! Hangi mekân, hangi kutsal, hangi anlam, hangi insan varsa işgal altında kalır. Bir gömü, hazine, kimliği belirsiz yatır gibi sadece hakikat bırakılır toprak altında. Geri kalan her şey çıkarılır,........

© Milli Gazete