Kısaltılan mesafeler vardır. İnsan evladının doğumuyla ölümü arasındaki mesafe, yani yaşam süresi adamakıllı kısalır. Bu sadece ulaştırma işleriyle ilgilenenlerin mahareti olmasa gerektir. İnsan yaşamına düşman bir tutumu gaye edinenlerin el birliğiyle yahut birlikte el ele başardıkları söylenebilir. Sonra, her şeyde olduğu gibi bunun da reklâmıyla karşılaşılır. Bir hikmeti var mıdır? “Hikmet müminin yitik malıdır!..” da bir hikmete müstenit hadis-i şerifin ardına düşüp insandan ve insanlıktan eksiltenlere karşı mücahede edenler artık sayılarla sınırlıdır.

Kısaltılan mesafelerle prim yapanlar; otoban, köprü, viyadük üçgeninde geleceğin tarihine kalıp kalıp dökülen beton destanını yazar. Bu kadar beton, işlevini tamamlayıp moloza döndüğünde başka yaşam alanlarını da işgal eder. Ancak pratik bağlamda bunu kim niye dert etsindir ki? Mesafelerin kısalışıyla emeklinin, asgari ücretlinin ve dahi asgarisine ulaşamayan ücretsizin karnı doyar. Belediyenin açtığı lokantalara yahut aşevine yürüyebilirse… İftarda bir çadırın kuyruğuna tutunabilirse… Yahut ömür boyu taksitle aldığı, övünüp tekerini öptüğü yerli ve milli bir otomobile sahipse… Aksi halde akbil kullanmak iktiza eder ki onun fiyatı karın doyuracak yemeğin fiyatını aşıp her basışta orucun ehemmiyetini bir kez daha hatırlatır mahiyettedir.

Sorumlular, sorumsuzlar, bilcümle kurumlar ve bakanlıklar, kitleye hizmetle değil de reklâmla ulaşmak için yoğun çaba sarf eder. Reklâma harcanan mesai, yapılan masraf bir vatandaşın eksiğini kapatmak için harcansa,........

© Milli Gazete