“Tohumu çatlatan sıkışmışlığımdan çok toprağının genişliğidir “ demiştim Ninem Korkut hikayeleri kitabımda.

Zorluklar, insanın mücadele ruhunun gelişimine, dirençli olmaya vesiledir ancak, toprağın genişliği, su güneş mineral tohumun serpilmesi ve büyümesine vesiledir.

İnsanın gelişimi bir tohumun toprağa düşmesi gibidir. Toprağın niteliği neyse, filiz o kadar sağlıklı yükselir. Çocuk için bu toprak “aile”dir. Aile, bireyin yalnızca biyolojik değil, psikolojik ve sosyal doğumunu da belirler.

Ailenin sunduğu zeminin ferahlığı çocuğun sağlıklı büyümesine en önemli imkandır.

Psikoloji literatüründe bağlanma kuramı çocuğun gelişimini açıklamak için önemli bir çerçeve sunar. John Bowlby’ye göre, bebek ile bakım veren arasında kurulan güvenli bağ, hayat boyu sürecek ilişkilerin temel modelini oluşturur.

Burada da özellikle anne şefkati ve anne tutumları daha öndedir.

Anne ve baba arasında sevgi ve hoşgörünün hâkim olduğu bir evde, çocuk güvenli bağlanma geliştirir. Bu çocuk, ilerleyen yıllarda hem kendine hem........

© Milat