Yapay zekânın eğitim üzerindeki etkilerini tartışırken asıl soruyu unutmamak gerekir: Biz neyi ölçmek istiyoruz? Sınavlar yalnızca öğrencilerin bilgiyi hatırlamasını mı değerlendirmeli, yoksa onların analiz, yorumlama ve yaratıcı düşünme becerilerini mi test etmeli? İşte bu noktada Benjamin Bloom’un meşhur taksonomisi bize güçlü bir çerçeve sunuyor. Bloom’un hatırlama, anlama, uygulama, analiz, değerlendirme ve yaratma olarak sıraladığı basamaklar, aslında yapay zekâ çağında sınavların hangi yönde evrilmesi gerektiğini gösteriyor.

Bugün üretken yapay zekâ, öğrencilerin özellikle hatırlama ve anlama basamaklarında hızla ilerlemesini sağlıyor. Bilgiye erişim artık birkaç saniyelik bir işlem. Ancak asıl mesele, öğrencilerin üst düzey bilişsel basamaklara, yani analiz, değerlendirme ve yaratmaya nasıl ulaşacağıdır. John Dewey’nin yıllar önce söylediği gibi, “Eğitim yaşam için hazırlık değil, yaşamın kendisidir.” Eğer sınavları yalnızca bilgi aktarımıyla sınırlarsak, öğrencileri yaşamın kendisinden, yani........

© Milat