‘Selam duâsı’yla başlayalım isteriz yazımıza yine;

‘Aşk olsun. Aşkınız cemâl olsun. Cemâliniz nûr olsun. Nûrunuz ayn olsun.’

Efendim, bu haftaki beyitlerimiz şöyle;

“Birçok kimseler; ‘Peygamberlerle aynı insanız’ iddiasında bulundular. Evliyâullâhı kendileri gibi zannettiler, kendilerine kıyasladılar.”

Bâzı kişiler, kendilerini mânâ yönüyle büyük insanlar olan evliyâlar ile kıyasladılar hatta bu görüşlerini daha ileri boyutlara götürerek Peygamberler hakkında konuşmaya kadar işi vardırdılar. Aslında böylesi bir durum öyle tehlikelidir ki, insanı helâka kadar götürür. Halbuki, “Peygamber ve evliyânın da beden ve kıyâfetinin görünüşte diğer insanlara benzediğini görünce basit olanlar gerçeği anlayamadılar. ‘Peygamber, evliyâ ne demek? İşte onlar da bizim gibi insanlar!’ dediler. Bu yüzden büyük hatâya, aptallığa düşmüş oldular. Değil bütünüyle ayrı ve başka olan rûhânî büyük zatlar, zeki bir insanla bir ahmak arasında bile külliyen fark vardır. Elbette zeki olanın saygıdeğer, ahmak olanın basit ve değersiz olması tabiidir.” (Abidin Paşa, Mesnevî Şerhi, Sadeleştiren Mehmet Said KARAÇORLU, İst, 2007, s.100)

“Bunlar; ‘Biz de insanız, peygamberler de insandır, biz de onlar da uyku ve yemeye muhtaç ve bağlıyız.’ Demişler”

Yüreğinde aşk yangını bulunmayan kör gönüllüler, insanların en büyükleri olan peygamber ve evliyâları bedenen, cismânî yönüyle insan görünmeleri hasebiyle dar ve kısır bir........

© Merhaba Haber