Toplumun derinliklerine işlemiş, kutsal sayılan tuhaf sayılabilecek bir gelenek var: Mevlid…

Hz. Muhammed’in (SAV) doğumunu anmak bahanesiyle sürdürülen bu ritüel, aslında hiçte masum değildir. Kur’an’ın açık uyarılarına rağmen camilerde, ibadet mekanlarında hurafelerle dolu şiirler okunması, sadece kültürel alışkanlıkların ötesinde, dinin özüne karşı bilinçli ihanetin işareti olabilir. Kutsal metinlerin ışığında sorgulandığında, uygulamanın İslam’ın en temel ilkeleriyle ne denli çeliştiği ortaya çıkıyor.

Peki, neden bu kadar yaygın? Neden kutsal sayılan anlarda, Kur’an’ın açık uyarılarına rağmen hurafelerle dolu şiirler okunuyor? Bu soruların cevabı, çok daha karanlık tablonun varlığını işaret ediyor.

Mevlid: Dini Emir Değil, Kültürel Sapma

Hz. Peygamber’in doğum günü kutlamaları ne onun döneminde ne de sahabe ve sonraki kuşaklarda görülmemiştir. Mevlid, Kur’an’da ne emir ne de tavsiye olarak yer alır. Ancak yüzyıllar içinde kutsal mabetlere kadar sızmış, dini ritüellerin içine yerleşmiştir. İslam’ın özünden koparılmış, hurafelerle, uydurma rivayetlerle beslenen bu gelenek, toplumun bilinçli farkındalığını körelten tuzak haline gelmiştir. Bu, sadece islami kültürel sapma değil, bilinçli manipülasyon olarak da değerlendirilebilir.

Hurafelerle Dolu Şiirler, İbadet Kılıfı

Süleyman Çelebi’nin meşhur Mevlid-i Şerif’i, Kur’an ayetleriyle çelişen, ne siyer ne hadis kitaplarında yer alan pek çok uydurma bilgi içerir. Mevlid de Âmine Hatun’un evinin melekler tarafından tavaf edilmesi, bal dolusu şerbetin hurilerin eliyle sunulması gibi anlatımlar, dini metinlerle bağdaşmaz. Buna rağmen, bu........

© Küresel İfşa